پرندهی آبی [L’Oiseau bleu] قصهی پریان در شش پرده و دوازده صحنه، اثر موریس مترلینگ 1 (1862-1949)، شاعر و نویسندهی بلژیکی فرانسویزبان که در 1908 در مسکو و در دوم مارس 1911 در فرانسه نمایش داده شد.
یگانه مایهی شادمانی فرزندان هیزمشکنی فقیر، به نام تیلتیل و میتیل، در شب عید نوئل، این است که چراغانی کاخ همسایه را بیرشک و حسد تماشا کنند. فرشتهای بر آنها ظاهر میشود و به جستجوی پرندهی آبی، که پیک خوشبختی است، هدایتشان میکند؛ این فرشته، دانهی الماسی جادویی به کودکان میدهد: کافی است دانهی الماس را به آهستگی بچرخانند تا روح اشیا و جانوران، یعنی نفوس غیبی را که از چشم افراد گیج پنهان میمانند، ببینند.