گفت‌وگو با آیرا لوین درباره ژانر وحشت

 

آیرا لوین [ira levin] (2007-1929) یکی از بزرگ‌ترین تعلیق‌نویس‌های ژانر ترسناک است که استیون کینگ او را این‌گونه توصیف می‌کند: «ساعت‌سازِ سوییسیِ رمان‌های سبک تعلیق؛ او کاری می‌کند که کارهای سایر ما مثل ساعت‌سازهای کم‌بها در دراگ‌استورها به‌نظر برسند.» لوین با رمان «بوسه‌ پیش از مرگ» که برایش جایزه ادگار سال 1954 را به ارمغان آورد، خود را معرفی کرد، اما رمان «بچه رزمری» (1967) بود که با فروش چهار میلیون نسخه در دهه شصت، او را به آوازه‌ای جهانی رساند و با اقتباس سینمایی آن توسط رومن پولانسکی این شهرت دوچندان شد. این رمان با ترجمه محمد قائد در نشر کتاب کلاغ سفید منتشر شده. آثار بعدی لوین مثل «پسران برزیلی» (ترجمه مینو جواهری، نشر چلچله)، «زنان محله‌ استپفورد» (ترجمه شیما طیبی، نشر خوب) و «روزگار بی‌عیب و نقص» (ترجمه جمشید نرسی، نشر نیلوفر) از او نویسنده‌ای جهانی ساخته است که در ژانر تعلیق و ترسناک، یکی از ستون‌های آن به‌شمار می‌رود. آنچه می‌خوانید گفت‌وگو با آیرا لوین درباره نوشتن در ژانر تعلیق و ترسناک است.